Total de visualizações de página

quinta-feira, 31 de outubro de 2013

Vários sotaques




 Alunos da de vários países e línguas leem poemas na 4ª edição do 
LEITURAS EM VÁRIOS SOTAQUES


quarta-feira, 30 de outubro de 2013

Conheça Portugal

Conheça o Português! 

Conheça Portugal - as terras e as gentes! 

História, natureza, património, tradição, modernidade.


 

Portugal - uma experiência inesquecível!

segunda-feira, 7 de outubro de 2013

Semana da Leitura - peoemas em várias línguas



Por ocasião do Encontro Internacional Youropia, Juventude da Europa, do Programa Comenius, realizado em T. Vedras, na Escola Henriques Nogueira, presenteámos os professores e alunos das escolas de 8 países europeus com poesia. Ficam alguma lembranças.


OS NAVEGADORES



O múltiplo nos enebria

O espanto nos guia

Com audácia desejo e calculado engenho

Forçámos os limites –

Porém o Deus uno

De desvios nos protege

Por isso ao longo das escadas

Cobrimos de oiro o interior sombrio das igrejas

1991, Sophia de Mello Breyner







El mar, la mar



¿Por qué me trajiste, padre,

A la ciudad?Por qué me desenterraste

Del mar?En sueños, la marejada

Me tira del corazón.Se lo quisiera llevar.

Padre, ¿por qué me trajiste

Acá?



Rafael Alberti (1902-1999)



L'infinito



«Sempre caro mi fu quest’ermo colle,


e questa siepe, che da tanta parte


dell’ultimo orizzonte il guardo esclude.


Ma sedendo e mirando, interminati


spazi di là da quella, e sovrumani


silenzi, e profondissima quïete


io nel pensier mi fingo, ove per poco


il cor non si spaura. E come il vento


odo stormir tra queste piante, io quello


infinito silenzio a questa voce

vo comparando: e mi sovvien l’eterno,


e le morte stagioni, e la presente

e viva, e il suon di lei. Così tra questa

immensità s’annega il pensier mio:

e il naufragar m’è dolce in questo mare»



Giacomo Leopardi
(1798-1837)



Το Εμβατηριο του ωκεανου

Νυχτερινό λιμάνι
φώτα πνιγμένα στα νερά
πρόσωπα δίχως μνήμη και συνέχεια

κι ύστερα βυθισμένα στη σκιά του ταξιδιού
λοξά ιστία με κρεμασμένες λάμπες ονείρου
σαν τις ραγισμένες φτερούγες των αγγέλων που αμάρτησαν
οι στρατιώτες με τις κάσκες
ανάμεσα στη νύχτα και στο κάρβουνο
τραυματισμένα χέρια σαν τη συγνώμη που έφτασεν αργά.

Αιχμάλωτοι δεμένοι στις άγκυρες
ένας κρίκος γύρω στο λαιμό του ορίζοντα
κι άλλες αλυσίδες εκεί στα πόδια των παιδιών
και στα χέρια της αυγής που κρατούν μια μαργαρίτα. (...)

Γιάννης Ρίτσος   
( 1909-1990)


Filozof, Lud, Pamięć

Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie,

Że ci ze złota statuę lud niesie,

Otruwszy pierwej?

Lud, Poeta, Wygnanie

Coś ty Italii zrobił, Alighieri,



Grób, Historia, Pamięć

Że ci dwa groby stawi lud nieszczery,

Wygnawszy pierwej?

Coś ty, Kolumbie, zrobił Europie,

Że ci trzy groby we trzech miejscach kopie,

Otruwszy pierwej?



Coś ty uczynił swoim, Camoensie,

Że po raz drugi grób twój grabarz trzęsie,

Zgłodziwszy pierwej?

Przywódca

Coś ty, Kościuszko, zawinił na świecie,

Że dwa cię głazy we dwu stronach gniecie,

15

Bez miejsca pierwej?

Coś ty uczynił światu, Napolionie,

Że cię w dwa groby zamknięto po zgonie,

Zamknąwszy pierwej?

Coś ty uczynił ludziom Mickiewiczu?

Cyprian Kamil Norwid (1821- 1883)


Diário Gráfico|Alunos de Artes da 
Escola Henriques Nogueira